البته مشکلات بخش درمان و دارو از همان روزهای آغاز هدفمندی یارانه ها آغاز شد. با اجراي هدفمندي يارانه‌ها نه تنها نظام سلامت 6 هزار ميليارد تومان بودجه خود را از محل درآمدهاي اين طرح دریافت نکرد ، بلكه گران شدن آب و برق و گاز هزینه های اضافی روی دست وزارت بهداشت گذاشت که هنوز معلوم نیست چگونه تامین می شوند.
اين درحالي است كه به گفته مرضيه وحيددستجردي، وزير بهداشت هزینه مصرف آب واحدهای تحت پوشش وزارت بهداشت در سراسر كشور قبل از اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها، 80میلیارد تومان بوده است.
علاوه بر این محسن‌پور معتقد است ، افزايش بی‌سابقه قیمت دارو و تجهیزات پزشکی مشكلات نظام سلامت را چندين برابر كرده است.
وی در این خصوص گفته : «برای بودجه سال آینده اگر هیچ اتفاق دیگری هم نیفتد و بقیه مشکلات را هم نادیده بگیریم، حداقل این میزان اعتبار باید اضافه شود.» وزير بهداشت اميدوار بود با اجراي مرحله دوم هدفمندي‌يارانه‌ها 6 هزار ميليارد تومان به وزارت بهداشت واريز شود اما اجراي مرحله دوم اين برنامه منتفي شد.
محسن‌پور همچنین افزود : «تمام تلاش وزارت بهداشت این است که مشکلات اقتصادی فشار بیشتری بر مردم تحمیل نکند و تا جای ممکن حتی با جابه‌جایی اعتبارات تلاش می‌کنیم به بیماران نیازمند و کم‌بضاعت بخصوص بیماران صعب‌العلاج که هزینه درمان آنها بالاست کمک کنیم.»
اين درحالي است كه بيماران صعب‌العلاج با كمبود دارو و قيمت‌هاي جديد داروهايي روبه‌رو هستند كه پيش از اين آنها را مجاني تهيه مي‌كردند.
همچنين پس از تحريم‌ها، شركت‌هاي طرف قرارداد ايران جاي خود را به شركت‌هاي هندي و يوناني داده‌اند كه عوارض آنها خيلي زود به اعتراض مصرف‌كنندگان منجر شده است.
در این گیر و دار، مشکلات ارزی نیز به معضلات حوزه دارو افزوده است هر چند که جمیع این مشکلات همواره از سوی شخص خانم وزیر تکذیب شده است.
اوایل مهر ماه بود که با بالا گرفتن بحران ارزی، وزیر بهداشت در گفت و گویی دارویی اعلام کرد: در حال حاضر شاید مشکل اصلی، تامین ارز به نظر بیاید اما خوشبختانه از نظر ارز دارویی مشکلی نداریم و ارز با همان قیمت قبلی تهیه می‌شود. اکنون انبارهای دارویی کشور از دارو انباشته هستند و مشکل کمبود دارویی نداریم. از شرکت‌هایی دارویی خواهش‌مان آن است که در تامین ارز مورد نیاز با همین نوبت‌گذاری‌های فعلی بانک مرکزی ورود کنند.
این سخنان در حالی بود که رسول خضری، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، وضعیت کنونی انبارهای دارویی را نامطلوب ارزیابی کرده بود و گفته بود: «گزارشهای سازمان غذا و دارو نشان دهنده ناکافی بودن ذخایر دارویی بوده، به‌گونه‌ای که هم‌اکنون تنها برای دو ماه آینده دارو باقی مانده است.»
بعد از آن بود که وزیر بهداشت سرانجام در سخنانی به بالارفتن نرخ ارز برای تهیه داروهای وارداتی اشاره کرد و اعلام کرد: نرخ ارز مرجع برای داروهای وارداتی از 10هزار و 500ریال به 12هزار و 260ریال افزایش یافته است و برای این که این تفاوت قیمت، هزینه دارو را گران نکند باید یارانه آن بیش از 100درصد تعلق گیرد.
وی افزود: ما چنین ذهنیتی نداشته و از خودمان توقع هم داریم که در چنین شرایطی به مردم سخت گیری بیشتری نشود برهمین اساس تلاش می کنیم قیمت داروها افزایش پیدا نکند.
اما عملا چنین وعده ای محقق نشد وداروها علاوه بر کمیاب و نایاب شدن روزهای گرانی را تجربه می کنند و جان بیماران محتاج را به خطر می اندازند.
حتی ورود مجلس نیز به ماجرای دارو آن هم بعد از اظهارات محمود احمدی نژاد که وضعیت دارویی کشور را نور علی نور خوانمده بود و اعتراض مجلس به عملكرد دولت در حوزه سلامت و عدم تخصيص بودجه 6هزار ميليارد توماني بهداشت، نیز باعث نشده تا وضعیت دارویی در کشور بهبود یابد، هر چند که سرانجام با این انتقاد مجلس خانم وزیر کمبود داروهای بیماری های خاص را پذیرفت .
در هر حال این روزها دوباره ناصر خسرو پاتوق کسانی است که برای پیدا کردن داروی بیماران دردمندشان کفش های آهنین به پا دارند و نتیجه جستجوی بسیاری از انها دادن هزینه گزاف و گرفتن داروی تاریخ گذشته است.
حالا باید منتظر ماند و دید آیا اقدام عملی در خصوص کمبود دارو در کشور صورت می گیرد یا همچنان باید شاهد مرگ و میر بیماران خاص و درد کشیدن آنها بود؟
نظرات شما عزیزان:
